در سکوتِ بی انتهای جزیره ی فردا
سه شنبه, ۱۴ تیر ۱۴۰۱، ۱۲:۳۰ ق.ظ
ما ممکنه غصه هامونو فراموش کنیم و اونا رو زیر یه گوشه از باغچه ی خاطراتمون چال کنیم اما هیچ وقت کسی رو که توی اون لحظه ها کنارمون بود و میخواست حالمون رو بهتر کنه رو فراموش نمیکنیم. واسه همین توی روزای سخت آدما هیزم اجاقشون باشین تا سوزِ دمِ صبحشون
