که صدا زد هی عشق!

که سرما پاییزی تر باشد و شب تاریک تر ،آنوقت روی پیاده روهای همین شهر خسته بگویم که مرا خیال تو بس است.

برای کم عمر ترین لحظه های زندگی

امروز بدون هیچ مقدمه ای آهنگ های فرانسوی گوش می دادم... بی ترس... گوش میدادم درست از همانجایی که با دغدغه هایی سرگردان ولشان کرده بودم. امروز روز عجیبی بود! مثل اینکه همه چیز ایستاده باشند،حتا یک عابر تنها که با نگاه بی تفاوتی ویترین مغازه ها را نگاه میکند. مثل اینکه امروز همه  چیز تعجبی چند ساله را از چشم هایش برداشته باشد...همانقدر مهتابی، پررنگ و ساکت!