جاهای خالی

جاهای خالی ما با رویاهایمان پر می شود

جاهای خالی

جاهای خالی ما با رویاهایمان پر می شود

* مسافر قطاری هستم که هیچ ایستگاهی ایستگاه من نیست.
* تعادل را دوست دارم، چه در ترازوهای کفه ای چه الاکلنگ‌ بچه ها.
* به روح ایمان دارم و اینکه می تواند روشن و شفاف باشد.
* چیزهای ساده را دوست دارم: مثل مدادتراش، دوچرخه و ساعت شنی

به جای روزهایی که می آیند

سه شنبه, ۱۸ آبان ۱۳۹۵، ۰۸:۴۳ ب.ظ

آنوقت یک کسی هم پیدا شود که قلقلک دهد حتا سلام های اولین برخورد دوستانه را... آنوقت تو باشی و او که به اندازه ی عاشقانه های قرن، داستان دارد؛ آنهم نه از کس دیگری، از خودش. از قصه هایی که هنوز برای هیچ لالایی ای کهنه نشده اند و حرف هایی که به اندازه ی پرفروش ترین کتاب سال تازه اند. حالا او پیدا شود و قلقلک دهد تمام لحظه های زندگی ات را و تو ساکت باشی آنقدر ساکت که بخواهی فقط تماشا کنی این قهقهه ی صمیمی را. چیزی نبود جز یک سلام دوستانه که بیایم و اینجا بگویم آدم ممکن است بعضی وقت ها با کسی آنقدر حالش خوب می شود که حتا نداند روی چند سالگی اش و برای چه دارد پایین و بالا میرود.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی