جاهای خالی

 وجود زن، مثل حضور و احساس بی نهایت است. انگار فرشته ها دورت را احاطه کرده باشند؛ همان قدر خیال انگیز و جادویی... وقتی زن هست، یعنی خدا هم هست؛ یعنی زندگانی جریان دارد. نیمه شب بود: برای مانیل گفتم: اندازه کهکشانها شکر برای بودنت. برای حضورت؛ برای هستی است... برای صدای خنده ها و برق چشم هایت. برای کلماتی که میگویی، نفس هایی که می کشی و بوی گرم موهایت. برای هر چیزی که از آن توست کهکشانها شکر. اگر زن نبود زندگی چیزی کم داشت؛ زندگی پایان می یافت. هرجایی که زن نیست، بوی انقراض می دهد و بوی رکود.